Little miss Fashionable.

        

Zoals je kunt zien was ik in mijn jongeren jaren al heel erg met mode bezig. 
Ik vond het echt super leuk om dingen te combineren en daarmee voor de camera te poseren.
Ik plunderde de ene kist met oude kleren, na de andere. Mijn verkleedkist was dan ook gevuld met van alles en nog wat. Te grote jurken van mijn moeder, oude stropdassen van mijn vader, mutsen, handschoenen, t-shirts, veel te grote broeken en nog veel meer.

Het is ook niet zo gek dat ik het zo leuk vond om mijn eigen kleden te combineren, want allebei mijn ouders zitten in de mode.
In huis hadden mijn broer en ik een hele grote muur waar we van alles op mochten schilderen en tekenen. We schilderden elke dag, de hele dag door.
Pas later toen we verhuisd waren ontstond de passie voor mode.

Toen we naar Utrecht verhuist waren kregen we drie grote kisten. Twee waren gevuld met oude kleding en die andere met oude tasjes en kettingen van mijn moeder. We hadden nu in plaats van een muur, een paar verkleedkisten. Al gauw trokken we alles uit de kisten en trokken alles aan wat er aan te trekken was. We hielden onze eigen modeshows met als publiek, onze knuffels. We interviewden elkaar wat nu echt helemaal 'hip' en 'in' was toen. 

De haartjes van onze knuffels werden mooi gekamd. Ze kregen parfum op en hun lippen werden mooi rood gekleurd. We waren echte proffesionals.

   





















Toen ik 6 of 7 was en mijn eerste gouden flamingo schoentjes met een hakje kreeg, was ik dolblij.
Ik voelde me echt 20 jaar en heel mooi als ik ze aan had.
Ze waren een stukje van mij geworden.
Ik kon er ook mooi mee pronken als er vriendinnetjes op bezoek kwamen.
Want het enige wat we deden was verkleden.
Mijn buurmeisje kreeg ze later in het zilver. Eerst vond ik het heel erg, maar toen dacht ik: 'Wat maakt het ook uit, goud is toch veel mooier.'
Het was echt een ramp toen ik ze niet meer paste. Mijn mooiste schoenen! En ik kan ze niet meer aan!? 
Gelukkig heeft mijn moeder ze bewaart..

Toen ik een jaar of 9-10 was ging ik op mijn moeders hakken lopen.
Ik kon er toen al aardig op wandelen (: .
Ik vond het heel stoer als ik ze aan had. Ik was een stuk langer en voelde me veel ouder.
Mijn vriendinnen en ik gingen ons verkleden en kwamen dan één voor één de trap af wandelen om bekeken te worden. Mijn moeder droeg altijd best hoge hakken, dus het was wel moeilijk voor vriendinnen die dat thuis nooit deden, om er op te lopen.
Ik was echt heel trots als mijn vriendinnen de volgende dag naar me toe kwamen en zeiden:' Echt heel cool dat je moeder zulke schoenen draagt!' en 'Ik ben zo jaloers!'

Nu ben ik nog steeds veel met mode bezig. 
Ik combineer nog graag en vind het leuk om op foto's te staan.
Ik besteed veel tijd aan mijn uiterlijk en kleding.
Shoppen vind ik super leuk, maar zelf achter de naaimachine zitten of outfits tekenen vind ik nog leuker.
Ik weet nog niet wat ik later wil doen, maar het gaat sowieso iets met mode te maken hebben!

xSil

Was jij al met mode bezig toen je kind was?